ตอนที่ 380 ความลับของหมู่บ้าน

มีลูกประคำขนาดใหญ่จำนวนมากล้อมอยู่ที่คอของหลวงจีนต้าชิ ความจริงเขาไม่ใช่หลวงจีนที่บรรลุธรรม แต่เขาเพียงใส่เพื่อให้คนอื่นรู้สึกศรัทธาในตัวเขามากขึ้น



ประกายศักดิ์สิทธิ์นั้นส่องสว่างออกมาจากลูกประคำเหล่านี้ราวกับว่าพวกมันเต็มไปด้วยธรรมะที่อัดอยู่ภายใน เมื่อนั่งดวงท่าทางที่เคร่งขรึมบางครั้งก็ได้ยินเสียงประคำดังออกมา



ไม่ว่าเขาจะเป็นหลวงจีนที่บรรลุธรรมจริงหรือไม่ ด้วยลูกประคำเหล่านี้ทำให้คนอื่นเคารพเขาอย่างมาก



หลวงจีนต้าชินั้นเป็นเจ้าอาวาสของวัดยอดปรัชญา แต่ความจริงก็คือมีเขาเป็นหลวงจีนเพียงรูปเดียวในวัดนี้ ตำแหน่งเจ้าอาวาสจึงเป็นของเขา หลวงจีนจึงเป็นเขา และคนรับใช้ก็เป็นเขาเช่นกัน



แม้ว่าวัดนี้นั้นจะตั้งอยู่ทางด้านหน้าของหมู่บ้าน หลวงจีนต้าชิก็ไม่ได้มาจากดินแดนนี้ มีข่าวลือว่าเขานั้นมาจากพื้นที่หมอกลวงตาทางตอนเหนือ เขาเดินทางแสวงบุญจนมาถึงหมู่บ้าน สุดท้ายเขาก็กล่าวว่าหมู่บ้านแห่งนี้นั้นมีชะตากรรมที่เชื่อมต่อกับเขา ดังนั้นเขาจึงสร้างวัดยอดปรัชญาไว้ด้านหน้าและกลายเป็นเจ้าอาวาสของวัดนี้



บางคนกล่าวว่าพลังธรรมะของเขานั้นไร้ขีดจำกัด ชาวบ้านเคยเห็นเขาขับไล่พยัคฆ์ขาวจนมันกลับไปยังภูเขา



หลังจากหัวหน้าหมู่บ้านได้เชิญหลวงจีนต้าชิมายังด้านหลังสุสาน เขาก็เอ่ย " ท่านหลวงจีน มันเป็นตรงนี้ บางครั้งมีเงาประหลาดปรากฏอยู่ที่นี่ บางครั้งมันมาทั้งกลางวันและบางครั้งมาทั้งกลางคืน "



หลังจากได้ฟังเรื่องราวจากหัวหน้าหมู่บ้าน หลวงจีนต้าชิคำนวนด้วยนิ้วมือของเขา จากนั้นเขาก็ผนมมือเขาด้วยกันและเอ่ย " อามิตตาพุทธ ขอให้พระพุทธองศ์ทรงเมตตา ประสกเอ๋ย อาตมาคำนวนบางอย่างเกี่ยวกับผีตนนี้ให้ท่านแล้ว มันเป็นผีหิวโหย ผีตอนนี้ตายจากการอดอยากอาหาร เอาเช่นนี้เป็นอย่างไร ประสกในฐานะเจ้าบ้านควรจะจัดงานเลี้ยงและให้อาตมาดูว่าสามารถช่วยให้มันหายไปได้หรือไม่ "



หลังจากได้ยินเช่นนี้ หัวหน้าหมู่บ้านก็นำเรื่องนี้ไปบอกคู่สามีภรรยาก่อนที่พวกเขาจะจัดงานเลี้ยงกัน พวกเขาเตรียมมันทันทีที่สุสานหลังบ้าน



" อามิตตาพุทธ ขอให้พระพุทธองศ์ทรงเมตตา ! " หลังจากเห็นมื้ออาหารใหญ่ปรากฏอยู่ตรงหน้า เขาก็เริ่มผนมมือและเอ่ย " ประสก ผีหิวตัวนี้นั้นไม่ง่ายที่จะต่อกร เมืออาตมานำเขาออกมาและทำพิธี อาตมาหวังว่าจะไม่มีคนอื่นอยู่ด้วยนี้ก็เพื่อป้องกันการโจมตีจากผีร้าย ไม่ให้ผู้คนต้องบาดเจ็บ ! " หลังจากกล่าวเสร็จ เขาก็หยิบดาบในการทำพิธีออกมาก่อนจะเริ่มท่องบทสวดและคาถาราวกับพยามสื่อสารกับผีตัวนั้น



" เช่นนั้นพวกเราจะยกเรื่องทุกอย่างให้ท่านเจ้าอาวาสจัดการ ! " หัวหน้าหมู่บ้านนำคนจากไปอย่างรวดเร็วหลังจากได้ยินคำกล่าวของหลวงจีนต้าชิ



หลังจากผู้คนจากไป หลวงจีนต้าชิก็วางดาบของเขาก่อนจะถูมืออย่างรวดเร็ว หลังจากไม่เห็นคนอื่นเขาก็เริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง " อามิตตาพุทธ อามิตตาพุทธ ขอให้พระพุทธองศ์ทรงเมตตา เนื้อและสุราเหล่านี้ล้วนแต่เป็นพิษ แต่อาตมานั้นเป้นผู้เดินบนเส้นทางให้พระพุทธองค์นั้นไม่อาจปล่อยไปได้ อาตมาจะเป็นผู้รับพิษทั้งหมดไว้แทนผีตนนั้นเอง ! " หลังจากกล่าวเสร็จ เขาก็เริ่มถกแขนเสื้อและเริ่มหยิบเป็ดมากัด



ไม่นานนัก หลังจากมื้ออาหารบนโต๊ะถูกหลวงจีนต้าชิกินจนเสร็จหมด ปากของเขานั้นถูกปกคลุมไปด้วยคราบน้ำมัน รูปลักษณ์หลวงจีนของเขาหายไปจนหมดสิ้น



ทว่า สิ่งที่หลายคนในหมู่บ้านเห็นว่าเป็นเงาปรากฏและคิดว่าเป็นผีสิงนั้นกลับไม่ใช่ผี แต่มันเป็นหลี่ฉีเย่ เขานั้นอยู่ในถ้ำสวรรค์เพื่อพยามจะปรับแต่งพลังแห่งความโกลาหลและทะลวงผ่านระดับ และเพราะเหตุนี้ผู้คนจึงเห็นภาพเป็นผีเมื่อหลังงานแห่งความโกลาหลหลุดไปข้างนอก



หลี่ฉีเย่เลือกหยุดที่สถานที่แห่งนี้นั้นมีเหตุผล มันมีความลับอยู่ในสถานที่แห่งนี้ หมู่บ้านแห่งความทรงจำนั้นมีถ้ำสวรรค์ที่น่าตกตะลึง มันเป็นมิติพิเศษ - เขตแดนที่สามารถดูดซับได้



จักรพรรดิอมตะเฟยหยางนั้นเป็นหนึ่งในจักรพรรดิอมตะที่เก่าแก่ที่สุดของเผ่าพันธ์มนุษย์ เขามาจากตระกูลหนานเตียนในดินแดนตอนกลาง เขาประสบความสำเร็จในเส้นทางเต๋าช่วงยุคล่าดินแดน แต่อย่างไรก็ตาม เขานั้นไม่เคยยอมรับว่าเขานั้นเป็นศิษย์ของตระกูล



สิ่งที่น่าสนใจก็คือหลังจากที่เขาออกจากตระกูล เขาไม่เคยกลับไปอีกเลยแม้ว่าหลังจากที่เขากลายเป็นจักรพรรดิอมตะ



ทัศนคติของตระกูลหนานเตียนนั้นแปลกอย่างมาก ในช่วงขอยุคจักรพรรดิและต่อมาอีกไม่นาน เขานั้นไม่เคยประกาศว่าจักรพรรดิอมตะเฟยหยางนั้นเป็นศิษย์ของพวกเขาให้กับคนนอกฟัง



แต่หลังจากนั้นไม่นานเขากลับประกาศว่าจักรพรรดินั้นเป็นศิษย์ที่พวกเขาภาคภูมิใจ



ถึงอย่างนั้นตระกูลก้ไม่ได้รับมรดกสมบัติใดๆจากจักรพรรดิ และเชื้อสายของเขาก็ไม่เคยกลับไปยังตระกูลหนานเตียน



เรื่องระหว่างจักรพรดริและตระกูลหนานเตียน รวมถึงตำนานต่างๆของจักรพรรดิ ต่อมากลายเป็นสิ่งที่เป็นปริศนา



ทว่าแม้ว่าคนนอกนั้นจะไม่รู้เรื่องราว แต่ไม่ใช่กับหลี่ฉีเย่ เขานั้นรู้ความลับบางอย่างของจักรพรรดิอมตะเฟยหยาง



จักรพรรดิอมตะเฟยหยางนั้นเป็นดังชื่อของเขา - เป็นคืนดื้อดานและรักอิสระ ในช่วงวัยเยาว์ของเขา สิ่งที่เขาทำนั้นกลายเป็นประเด็นร้อนที่รุนอนาคตถกเถียงกันอย่างมาก รวมถึงเรื่อกงารขโมยและการโกง



มีข่าวลือว่าในวันเยาว์ปากของจักรพรดริอมตะเฟยหยางนั้นเป็นดังออกบัวที่สามารถพูดกลับดำให้เป็นขาวได้อย่างง่ายดาย แม้แต่พระพุทธรูปหินจากหลุมฝังศพอรหันต์ที่ราบสูงยังถูกหลอกโดยเขา ดังนั้นสามารถจินตนาการถึงทักษะการหลอกลวงของเขาได้



นอกจากนี้ เขายังมีโชคในเรื่องสตรีอย่างมาก ก่อนจะกลายเป็นจักรพรรดิอมตะ จิตใจของเหล่าสตรีนับไม่ถ้วนล้วนถูกเขาช่วงชิง ในหมู่พกวเขากระทั้งมีเจ้าหญิง เทพธิดา นางสวรรค์และกระทั้งผู้มีภูมิหลังที่หญิงใหญ่ รวมถึงลูกหลานจากเชื้อสายจักรพรรดิอมตะ



แต่ว่าแม้ว่าจะรายล้อมไปด้วยสตรีจำนวนมากตลอดชีวิตของเขา เขากลับไม่ได้แต่งงานกับใครตลอดชีวิตแม้จะกลายเป็นจักพรรดิอมตะ



นับตั้งแต่ช่วงเริ่มต้นของเวลา มีจักรพรรดิอมตะจำนวนมากที่จบลงโดยไม่มีลูกหลาน จักรพรรดิอมตะเฟยหยางเป็นหนึ่งในนั้น เขานั้นเป็นที่รักของสตรีจำนวนมากแต่กลับไม่แต่งงาน



การมีคนรักมากเกินไปมักจะจมลงด้วยการไม่มีใครรัก นี้เป็นที่มาของความวุ่นวายและเรื่องซุบซิบภายในรุ่นอนาคต



หลังจากเขากลายเป็นจักรพรรดิอมตะไม่นาน เรื่องที่น่าตกตะลึงก็เกิดขึ้น เหล่าสตรีจำนวนมากที่ล้วนเต็มไปด้วยสติปัญญา และไหวพริบ พวกนางพยามใช้วิธีการนับไม่ถ้วนในการขโมยเมล็ดพันธ์ของจักรพรรดิอมตะเฟยหยาง มีหญิงสาวคนหนึ่งทำสำเร็จ หลังจากคลอดลูกแล้ว ชื่อของหญิงสาวคนนี้ก็ไม่ปรากฏอีกเลยและหายไปจากโลกของจักรพรรดิมนุษย์ แต่นางเป็นต้นมาก็ไม่มีใครพบนางอีก



หญิงสาวที่ฉลาดคนนี้นั้นปราศจากความรักที่มีต่อจักรพรดริอมตะเฟยหยาง นางนั้นให้กำเนิดทารักแต่ไม่ได้กลายเป็นจักรพรรดินีหรือภรรยาของเขา นางนั้นรีบจากจักรพรรดิมาทันทีและหลบซ่อนตัวเพื่อเลี้ยงดูลูกของนาง



ผู้หญิงของนี้หายตัวไปจากโลกเป็นเวลาหลายปี ไม่มีใครรู้ว่านางนั้นอาศัยอยุ่ในโลกมนุษย์และกลายเป็นคนธรรมดา



สุดท้ายผู้หญิงคนนี้ก็ตายไป ลูกของนางกับจักรพรรดิอมตะเฟยหยางนั้นไม่ใช่ผู้ฝึกตน แต่ยังอาศัยอยู่ในโลกจักรพรรดิมนุษย์



หมู่บ้านนี้ถูกนางสร้างขึ้นและใช้ชื่อว่าหมู่บ้านรำลึกความทรงจำ มันเป็นชื่อที่บ่งบอกความรุ้สึกที่นางมีต่อจักรพรรดิมอตะเฟยหยาง ทว่าตำนานเหล่านี้แทบไม่ปรากฏบนโลก มีเรื่องไม่มากที่สามารถหลบพ้นสายตาของจักรพรรดิอมตะได้ และสิ่งนี้เป็นถึงเรื่องของจักรพรรดิอมตะเฟยหยาง



เขานั้นรู้ว่าผู้หญิงคนนี้นั้นหลบซ่อนอยู่ที่ไหน แต่เขาเลือกที่จะไม่ทำอะไร



ไม่นานหลังจากที่สตรีคนนี้จากไป ลูกหลานของนางในฐานะคนธรรมดาก็ประสบความสำเร็จในหมู่บ้านแห่งนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าด้วยความรักที่สตรีคนนี้มีต่อเขา หรืออาจจะเป็นเพระว่าเขาต้องการดูแลเชื้อสายของเขา...ด้วยเหตุผลนี้ จักรพรรดิอมตะเฟยหยางจึงสร้างคาถาคุ้มกันหมู่บ้าน



จักรพรรดิอมตะเฟยหยางนั้นได้ทุ่มเทความพยามและเวลานับไม่ถ้วนลงคาถาไว้ที่หมู่บ้านแห่งนี้และทิ้งสิ่งของไว้เป็นจำนวนมาก สุดยอดคาถาเหล่านี้สามารถปกป้องหมู่บ้านได้เป็นเวลานนับล้านๆปีและทำให้หมู่บ้านสงบมาจนถึงปัจจุบัน



ด้วยเหตุนี้หมู่บ้านจึงสร้างอัจฉริยะจำนวนมาก และตัวตนที่ยิ่งใหญ่ก็มาเยี่ยมหมู่บ้านแห่งนี้มากเช่นกัน



ทว่าเกี่ยวกับเรื่อง ล้วนไม่ส่งผลกระทบอะไรกับหมู่บ้าน ไม่ว่าพวกเขาจะมาหรือจะไป ไม่มีใครสามารถทำลายความเงียบสงบที่คุ้มครองหมู่บ้านนี้อยู่ได้ ไม่มีอะไรสามารถหยุดหมู่บ้านนี้ให้กลายเป็นสถานที่ที่นี้จากการกลายเป็นสวรรค์บนดินได้



หลายสิบล้านปีผ่านไป รุ่นแต่ละรุ่นในหมู่บ้านถูกเปลี่ยนไป ลูกหลานของจักรพรรดิอมตะเฟยหยางได้ทวีคูณขึ้น แต่หมู่บ้านแห่งนี้ก็ยังสงบสุขและไม่มีคนรู้จักมากนัก



ทุกสิ่งเหล่านี้นั้นสร้างเรื่องที่แปลกประหลาด แม้ว่าจะมีสุดยอดคาถานี้และสมบัติจำนวนมาก แต่จักรพรรดิอมตะนั้นไม่เคยส่งผ่านทักษะใดๆให้กับลูกหลานของเขา



แต่หมู่บ้านนี้กลับสร้างผู้ฝึกตน บางคนเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ ทว่าพวกเขานั้นไม่ได้มาจากเชื้อสายเต๋าของจักรพรรดิอมตะเฟยหยาง กลับกันพวกเขากลับได้รับเลือกจากมหาอำนาจอื่นๆจากโลก และพวกเขาล้วนไม่มีความสัมพันธ์กับจักรพรรดิ



ความเป็นนิรันดร์นั้นผ่านไป บางทีอาจจะไม่มีใครรู้เกี่ยวกับความลับของหมู่บ้านแห่งความทรงจำ แม้กระทั้งคนที่รู้จักกับจักรพรรดิอมตะก็ล้วนไม่มีใครเหลืออยู่บนโลกนี้



ทว่าหลี่ฉีเย่เป็นหนึ่งในคนที่รู้ความลับเหล่านี้ และเขาก็เป็นคนเดียวที่อยู่รอดมาจากตอนนั้นจนถึงยุคปัจจุบัน !