ตอนที่ 378 เข้าโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์

ความจริง หลังจากเส้นทางถูกทำลาย มันมีตัวตนในตำนานบางคนที่ใช้กำลังเจาะกำแพงมิติเพื่อไปยังโลกอื่น แต่สุดท้ายไม่มีใครทำมันสำเร็จ ต่อเมื่อผู้เชียวชาญจากรายชื่อศักดิ์สิทธิ์กลับมามีชีวิตเพื่อเป็นเส้นทาง พวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าสู่ช่องทางนี้อยู่ดี



ช่องทางแบบนี้นั้นมีความไม่เสถียรอย่างมากและอาจจะพังลงเวลาใดก็ได้ แม้แต่ตัวตนอมตะก็ยังต้องตายภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว



" ด้วยสถานการณ์ของโลกจักรพรรดิมนุษย์ในปัจจุบัน ข้าเกรงว่ามีเพียงปราณเทพผู้เดียวที่สามารถเดินทางไปโลกอื่นได้อย่างปลอดภัย " บรรพชนจากนิกายทรงอำนาจบางคนยอมรับความจริงข้อนี้และทำให้ฝูงชนประหลาดใจ



เหตุผลที่ว่าทำไมปราณเทพถึงได้มีฉายานี้เป็นเพราะว่ามีข่าวลือว่ามันเป็นตัวตนที่เก่งกาจในการช่วงชิงมิติ บางคนกล่าวว่าปราณเทพประสบความาสำเร็จใจการช่วงชิงมิติจากจักรพรรดิอมตะ...



ภายในระยะเวลาสั้นๆ สายตานับไม่ถ้วนมองไปยังชั้นฟ้า แน่นอนว่าพวกเขาต้องการจะดูว่าปราณเทพพาหลี่ฉีเย่ไปยังโลกอื่นอย่างไร จากนั้นพวกเขาจะได้จดจำมันและเรียนรู้ " ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการที่หลี่ฉีเย่ไปยังโลกอื่น ปีศาจเช่นเขาจะทำให้อัจฉริยะทั้งโลกล้วนหม่นหมอง สัตว์ประหลาดใจเขาล้วนเป็นภูเขาขนาดใหญ่สำหรับเหล่าอัจฉริยะในโลกจักรพรรดิมนุษย์ทุกยุค "



แม้ว่าความคิดเหล่านี้จะทำให้หลายคนรู้สึกปวดใจ แต่พวกเขาก็ยังจ้องมองหลี่ฉีเย่ที่กำลังออกจาโลกของจักรพรรดิมนุษย์ สัตว์ประหลาดเช่นหลี่ฉีเย่นั้นเป็นตัวแทนของความดุร้ายและโหดเหี้ยม มีเขาอยู่อัจฉริยะในโลกล้วนถูกบดบัง



สัตว์ประหลาดเช่นเขาหากไปยังต่างโลกได้ แน่นอนว่าผู้คนล้วนแต่เฉลิมฉลอง



ในพื้นที่ที่ประตูดวงดาวตั้งอยู่ รูปแบบเต๋าโบราณของมันนั้นถูกทิ้งล้างมากว่าสามหมื่นปี ในเวลานี้ปราณเทพใชั้ทักษะของเขาสร้างหลุมมิติเต๋าขนาดใหญ่ ทุกคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าประตูเต๋านี้จะรู้สึกพวกเขาถูกดึงดูดด้วยมิติและเวลา



" พร้อมรึยัง ? " สุดท้ายปราณเทพก็เอ่ยถามหลี่ฉีเย่ด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง แม้แต่ตัวตนอมตะเช่นปราณเทพกํยังกลายเป็นเคร่งขรึม หากเป็นการเดินทางด้วยตัวเองแล้วปราณเทพสามารถไปยังโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์อย่างไร้กังวล แต่เวลานี้มันเป็นหลี่ฉีเย่ที่เดินทางไป



คันฉ่องกลั่นหยิงหยางอมตะปรากฏออกมาเหนือหัวหลี่ฉีเย่ สุดยอดสมบัตินี้เป็นของอาณาจักรทวิปราณโบราณ ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายไร้มลทินไร้สิ้นสุดคุ้มครองหลี่ฉีเย่ จากนั้นปลาหยินหยางโลหิตก็กระโดดออกมาหมุนรอบหลี่ฉีเย่



" ไป ข้าพร้อมแล้ว เจ้าสามารถระบุพิกัดตอนนี้ได้เลย ! " หลี่ฉีเย่สูดลมหายใจลึกก่อนจะมีการแสดงออกที่จริงจังและเอ่ยกับปราณเทพ



กิ่งของต้นสนของยกหลี่ฉีเย่ขึ้นสูงก่อนจะมีเสียงตะโกน " จงเปิด ! "



ช่วงเวลาที่คำเหล่านี้ออกมา สามารถได้ยินเสียง หึงหึง ทันใดนั้นกิ่งของต้นสนที่เป็นเหมือนของเทพในโลก บางสิ่งที่ไม่มีใครหยุดได้



ภายในเวลาไม่กี่วินาที กิ่งของต้นสนแบกหลี่ฉีเย่เข้าไปยังประตูเต๋า ร่างกายของเขาทันใดนั้นก็ถูกกักขังอยู่ในผนึกยักษ์



ด้วยเสียง ' ตุบ ' กิ่งนั้นก็พาผนึกขนาดใหญ่เจาะผ่านออกไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ



ทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะง่าย แต่ทุกคนในดินแดนร้อยเมืองล้วนสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายทรงอำนาจที่ปลดปล่อยมาจากสำนักเต๋าสวรรค์เมื่อการเคลื่อนไหวนี้ปรากฏ กลิ่นอายอมตะนั้นปกคลุมทั่วทั้งเมือง การประทุอย่างฉับพลันทำให้หลายคนอาบเหงื่อเย็น



ในช่วงเวลานี้ หลายคนก็เข้าใจได้ว่าปราณเทพนั้นใช้พลังงานในสายเลือดเพื่อปลดปล่อยกลิ่นอายที่ท้าทายสวรรค์



" การโจมตีนี้จะเจาะกำแพงมิติ ! " ตัวตนในตำนานพึมพำหลังจากคำนวนพลังของการโจมตีครั้งนี้จากกลิ่นอายอมตะที่กวาดผ่านทั้งดินแดน



ด้วยเสียง ' ตูม ' รากขนาดยักษ์เจาะกำแพงมิติก่อนจะส่งหลี่ฉีเย่เข้าไปในเส้นทาง ในช่วงวินาทีนั้น หลี่ฉีเย่ร่วมเป็นพยามในการเห็นโลกที่งดงามและพลังงานแห่งชีวิตไร้ที่สิ้นสุด ทุกคนบนโลกนั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจเพราะเหตุการณ์นี้ดึงดูดสายตาของคนทั้งโลกอย่างมาก



จากนั้นปราณเทพก็ระบุไปยังตำแหน่งที่แน่นอน จากนั้นเขาก็ส่งหลี่ฉีเย่ไปยังเส้นทางราวกับพายุ ปราณเทพใช้ความเร็วสูงสุดของเขาส่งหลี่ฉีเย่ออกไป



พายุนั้นกวาดผ่านทุกเส้นทางที่มันเคลื่อนไป ความวุ่นวายของเวลาและการบิดเบี้ยวของมิตินั้นน่ากลัวอย่างมาก แม้แต่บรรพชนเที่ยงธรรมก็ต้องตายอย่างไม่มีข้อยกเว้น ในสถานที่แห่งนี้ความประมาทเพียงน้อยนิดจะทำให้พวกเขาเสียชีวิต



ทว่าปราณเทพนั้นสมแล้วที่เป็นตัวตนศักดิ์สิทธิ์ ในเวลานี้เขาใช้ความเร็วสูงสุดของเขาส่งหลี่ฉีเย่ผ่านความวุ่นวายและโกลาหลไปได้ เวลาตัวมันเองนั้นไม่สามารถทำอันตรายความเร็วระดับนี้ได้ และทำให้ปราณเทพคลายกังวล



หลี่ฉีเย่นั้นถูกส่งมาหน้าพลังงานทรงกลมบางอย่าง มันราวกับว่าพลังงานทรงกลมนี้มีความคิดเป็นของตัวเองจากนั้นมันก็กระเบิดอำนาจของสวรรค์และปฐพีอออกมา



" ตูม !! " ด้วยเสียงระเบิดที่กึกก้อง กิ่งของปราณเทพปะทะเขากับพลังงานทรงกลมนี้ ควรจะรู้ก่อนว่าด้วยอำนาจของกิ่งนี้มันสามารถฆ่าบรรพชนเที่ยงธรรมได้โดยง่าย แต่ว่ามันกลับไม่สามารถเจาะผ่านม่านพลังทรงกลมนี้ได้



" จงเปิด ! " ปราณเทพคำรามลั่น ในเวลานั้นกิ่งก็ระเบิดพลังอำนาจราวกับจะทะลวงผ่านทุกสิ่งมีชีวิต



" ตูมมม ! " ความโกลาหลภายในพลังงานทรงกลมระเบิดออกมาหลังจากที่กิ่งของปราณเทพทะลวงมันได้ จากนั้นก็ส่งหลี่ฉีเย่เข้าไปภายใน



" ปังง ! " เสียงของพลังงานความโกลาหลระเบิดออกอีกครั้ง ทันใดนั้นมันก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะ กลิ่นอายมอตะที่กวาดผ่านทุกสิ่งมีชีวิจราวกับจักรพรรดิอมตะมาด้วยตนเอง



" จักรพรรดิอมตะเฟยหยาง น่าประทับใจมาก ! " หลี่ฉีเย่กรีดร้อง ด้วยมือข้างหนึ่งเขาถือจารึกชิ้นส่วนดินแดน ก่อนจะเข้าไปยังพลังงานความโกลาหลที่ระเบิดออกมา ในเวลาเดียวกันคันฉ่องกลั่นหยิงหยางอมตะก็ระเบิดแสงอมตะออกทำป้องกันอำนาจของพลังแห่งความโกลาหลนี้ !



" ปังง ! " ปลาหยิงหยานนั้นกระโดดออกมาและพาหลี่ฉีเย่เข้าสู่ความโกลาหล แต่ในช่วงเวลานี้ กลิ่นอายจักรพรรดิอมตะนั้นปรากฏขึ้นอีกครั้งและมันต้องการทำลายเขา ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ จารึกชิ้นส่วนดินแดนนั้นส่องแสงสว่างก่อนจะดึงหลี่ฉีเย่เข้าไปภายใน



" ตูม ! " กลิ่นอายของจักรพรรดิอมตะล้มเหลวที่จะบดขยี้หลี่ฉีเย่ ผลของมันทำให้เส้นทางเริ่มถูกทำลาย ตอนนี้ปราณเทพใช้ความเร็วที่น่าเหลือเชื่อหนีกลิ่นอายจักรพรรดิอมตะที่ไล่ตามมา



" ตูม ! " สุดท้ายภายใต้การกวาดล้างของกลิ่นอายจักรพรรดิอมตะ เส้นทางเข้าก็ถูกทำลาย ในช่วงเวลาวิกฤตนี้ปราณเทพได้ถอนกิ่งของมันกลับมาและหนีออกมาด้านนอก



การล่มสลายของเส้นทางนั้นปลดปล่อยอำนาจที่ทำลายสวรรค์ออกมาทำให้ดินแดนร้อยเมืองอยู่ในการสั่นไหว หลายคนมองขึ้นไปยังท้องฟ้าและเห็นกิ่งที่ถูกทำลาย สังเกตเห็นรอยไหม้ตามตัวกิ่งแล้วทำให้บรรพชนหลายคนถึงกับประหลาดใจ



" หรือว่าเส้นทางจะถูกทำลายแล้ว ? " เห็นกิ่งที่เต็มไปด้วยรอยไหม้ บรรพชนบางคนสูดลมหายใจก่อนจะเอ่ย " หลี่ฉีเย่ต้องการจะไปที่ใด ? กระทั้งเส้นทางที่ปราณเทพสร้างขึ้นยังถูกทำลาย นี้เป็นพลังปราบรามแบบใดกันที่อยู่ในจุดหมายปลายทางของเขา ? "



" นี้น่ากลัวอย่างยิ่ง " หัวใจของตัวตนในตำนานหลายคนจมลงเมื่อเห็นกิ่งของปราณเทพถูกเผาไหม้ กระทั้งเส้นทางที่เขาสร้างยังถูกทำลาย..



ในช่วงเต๋าที่ยุ่งยากจบลง เจตจำนงแห่งสวรรค์นั้นจะถูกสร้างขึ้นใหม่และให้กำเนิดยุคใหม่ ตัวตนอมตะหลายคนออกจากที่ซ่อน พวกเขาจำนวนมากพยามไปยังโลกอื่น แต่หลังจากเห็นสถานการณ์ของปราณเทพแล้ว พวกเขาลบความคิดนี้ไปอย่างรวดเร็ว กระทั้งเส้นทางที่เขาพาหลี่ฉีเย่ไปยังถูกทำลาย หากเป็นคนอื่นเช่นนั้นแน่นอนว่าต้องตาย



กลุ่มของหลี่ซ่วงเหยียนกลายเป็นตกตะลึงหลังจากเห็นบาดแผลจากกิ่งต้นสนที่กลับมายังสำนัก พวกนางรู้สึกกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น



" เขาไปถึงที่หมายโดยปลอดภัย " ปราณเทพเอ่ย กลุ่มของหลี่ซ่วงเหยียนสุดท้ายก็ถอนหายใจอย่างโลกอกเมื่อรู้ว่าหลี่ฉีเย่ไปถึงโดยปลอดภัย พวกนางคำนับปราณเทพก่อนจะจากไป



ปราณเทพนั้นมองไปยังเส้นทางของขอบฟ้าก่อนจะจมอยู่ในความเงียบเป็นเวลานาน สุดท้ายเขาก็เอ่ย " มันสมแล้วที่เป็นตันตนในตำนาน สัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยความลึกลับ สิบล้านปีผ่านไป...รุ่นนี้จะต้องพบกับความกระสับกระส่าย มันเป็นโชคชะตาของผู้ที่อยู่ในยุคเดียวกับเขา ใครในโลกนี้ที่จะแย่งชิงเจตจำนงแห่งสวรรค์กับเขาได้อีก !? "



สุดท้ายปราณเทพกับเงียบและไม่ได้เอ่ยอะไรอีกก่อนจะจำศีล



ทว่าวันที่สองหลังจากหลี่ฉีเย่จากไป ข่าวจำนวนมากถูกปล่อยออกมาจากความเข้าใจผิด



" เจ้าได้ยินหรือไม่ ? ผู้คนนั้นกล่าวหลี่ฉีเย่นั้นไปยังโลกอื่น แต่สุดท้ายเส้นทางของเขาถูกทำลายและเขาตาย " บางคนนั้นเอ่ยอย่างระวัง แต่สังเกตจากใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความสุข



หลายคนกลายเป็นมีความสุขหลังจากได้ยินข่าวการตายของหลี่ฉีเย่ ศิษย์จากนิกายใหญ่เริ่มเยาะเย้ย " คนที่กดขี่ผู้คนจำนวนมากสุดท้ายแล้วเขาจะได้รับการลงโทษ และวันนั้นก็มาถึง "



" ถูกต้อง สวรรค์นั้นไม่ได้ตาบอดและปล่อยให้คนเช่นเขามีชีวิตยืนยาวนัก ! " ศิษย์บางคนหัวเราะอย่างมีความสุข สำหรับพวกเขานี้เป็นความดีที่สุดในรอบหลายปี



บางคนนั้นกล่าวด้วยความสงสาร เหล่าผู้อาวุโสจากรุ่นก่อนพึมพำ " ทำไมเขาถึงรีบไปหาความตายด้วย ? เขานั้นจะมีชีวิตอย่างราชาหากอยู่ในโลกจักรพรรดิมนุษย์ ทำไมเขาจึงทำเช่นนี้ ! "



" หลี่ฉีเย่นั้นอาจจะคิดว่าเขานั้นเป็นลูกรักของสวรรค์และไม่มีทางเจอปัญหา อ่า อาจจะกล่าวได้ว่าเขามีโอกาสอย่างมากในการแบกเจตจำนงแห่งสวรรค์..แต่ตอตนี้การดำรงอยู่ของเขากลายเป็นตำนานไปแล้ว " ผู้ฝึกตนบางคนอดไม่ได้ที่จะเอ่ย



" เส้นทางสู่สวรรค์นั้นยากลำบากดังนั้นมันจึงต้องระวังอย่างมาก ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นอัจฉริยะขนาดใดก็ตาม พวกเขาก็อาจจะตายเวลาใดก็ได้บนเส้นทางแห่งนี้ " บางคนถอนหายใจก่อนจะเอ่ยคำเหล่านี้ออกมา...