" ใช่ หากข้าจำได้ถูกต้อง " ในเวลานี้หลี่ฉีเย่นึกถึงบางอย่างขณะมองไปยังเทียยี่ " มันยังมีสิ่งของที่น่าประทับใจในสวนแห่งความเงียบ อย่าบอกข้านะว่าเจ้าไม่ได้ไปที่นั้นเพียงเพื่อขอยาจากไฉ่เหอ แต่ไปเพื่อขโมยมัน ? "
" ไม่ ไม่ ไม่อย่างแน่นอน " เทียยี่รีบปฏิเสธ " นายน้อย เทพธิดาหยวนนั้นเป็นผู้มีบุญคุณกับข้า ข้าจารึกความเมตตาของนางไว้ในใจเสมอ ดังนั้นข้าจะไปขโมยของจากนางได้อย่างไร ? "
" เช่นนั้นรึ ? " หลี่ฉีเย่กล่าวเสียงรีบขณะจ้องเทียยี่
ด้วยสายตาที่หลี่ฉีเย่จ้องมา เทียยี่ก้มหัวลงและรีบเอ่ย " ฮ่าฮ่า ข้าไม่สามารถซ่อนมันจากนายน้อยได้ ตอนนั้นข้าคิดอย่างนี้จริงๆ ทว่าเทพธิดาหยวนนั้นเป็นผู้มีเมตตา เทพธิดาที่แท้จริง นางเห็นข้าบาดเจ็บก็รีบรักษาข้าทันทีโดยไม่ถาม นางนั้นกระทั้งมอบสมุนไพรบางอย่างให้กับข้า ข้าล้วนเก็บบุญคุณนี้ไว้เสมอ และจะไม่ทำเรื่องเสื่อมเสียใดๆแก่สวนแห่งความเงียบแน่นอน "
" เช่นนั้นก็ดี " หลี่ฉีเย่พยักหน้าเอ่ย " ข้าหวังว่าเจ้าจะบอกความจริง แต่จริงๆแล้วมันไม่สำคัญ ข้าจะบอกเจ้าว่าไม่ว่าจะเป็นสวนแห่งความเงียบหรือไฉ่เหอ เจ้าควรจะฉลาดและอย่าทำอะไรโง่ๆ ไม่เช่นนั้นไม่ต้องเอ่ยถึงความแข็งแกร่งของเจ้า แม้ว่าเจ้าจะเป็นจักรพรรดิอมตะ ข้าก็จะดับชีวิตเจ้าเอง ! "
คำกล่าวนี้กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่สำหรับเทียยี่มันทำให้เขาตกตะลึง เขาไม่สงสัยในคำพูดของหลี่ฉีเย่ ตั้งแต่ที่เขารู้ว่าหลี่ฉีเย่เป็นคนที่สามารถช่วยเขาได้ !
หลังจากคิดชั่วครู่เทียยี่ก็สงบลงก่อนจะมองหลี่ฉีเย่และเอ่ย " นายน้อยชอบเทพธิดาหยวนรึ ? ในความเห็นข้า นางนั้นเหมาะกับนายน้อยยิ่ง "
" ชอบ ? " หลี่ฉีเย่อมยิ้มก่อนจะมองไปยังทิศทางที่ห่างไกลและถอนหายใจ " ข้าชอบหลายสิ่งหลายอย่างบนโลกนี้ ประทับใจหลายสิ่งหลายอย่าง แต่สุดท้ายข้าไม่รู้ว่าข้าชอบอะไรจริงๆ "
" มันไม่มีปัญหาตราบใดที่นายน้อยชอบ นายน้อยต้องการให้คนต่ำต้อยผู้นี้ช่วยเหลือหรือไม่ ? สร้างบรรยากาศแห่งความรักหรือะไรแบบนั้น...ตัวตนผู้ต่ำต้อยคนนี้จะทำงานอย่างดีเพื่อให้นายน้อยพบกับเทพธิดาหยวนได้ทุกเวลา " เทียยี่พยามจับคู่หลี่ฉีเย่กับเทพธิดาหยวนอย่างรวดเร็ว
หลี่ฉีเย่ทำเพียงมองความพยามของเทียยี่ " เจ้าดูถูกข้ามากเกินไป หากข้าต้องการสตรี ข้ายังจำเป็นต้องให้เจ้าช่วย ? เพียงแค่ข้าเดินเข้าไปก็สามารถพิชิตพวกนางได้ทุกคน ในโลกนี้ยังจะมีผู้หญิงที่ข้าหลี่ฉีเย่ไม่สามารถพิชิตใจได้ ? "
" ถูกต้อง เป็นเช่นนั้นจริงๆ " เทียยี่รีบเอ่ยเสริม " นายน้อยนั้นโดดเด่นและสามารถเหยียบยย่ำเก้าโลกได้อย่างภาคภูมิ ด้วยลักษณะที่คล้ายกับมังกรของนายน้อย สตรีมากมายล้วนชื่นชอบในตัวท่าน.."
หลี่ฉีเย่ยกมือห้ามก่อนจะเอ่ย " เอาละหยุดเลียข้าได้แล้ว ไปออกไปหาสมุนไพร ! "
เทียยี่หัวเราะก่อนจะรับคำสั่งนี้และจากไป เขาขุดลงไปในดินและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ใครจะรู้ว่าเขาเป็นมดเหล็กจริงๆหรือไม่ ในระยะเวลาสั้นๆเขาสามารถขุดหลุมใต้ดินได้ เขาควรจะเป็นหนูมากกว่าแทนที่จะเป็นมด มีเฉพาะหนูเท่านั้นที่ชอบขุดไปทั่วแบบนี้
หลังจากเทียยี่หายไป หลี่ฉีเย่ก็เปิดกล่องของเขาและสังเกตได้ว่าภายในเป็นกลุ่มไฟที่ถูกผนึก เมื่อมองดูใกล้ๆมันไม่ใช่เปลวไฟแต่เป็นสายฟ้า
พวกมันเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง เมื่อมองอีกครั้งเขาพบว่าภายในกลุ่มก้อนสายฟ้ามีอักขระที่ยิ่งใหญ่ราวกับเป็นความลับของโลกอยู่
" ไม่เลว กลุ่มของสายฟ้าสามารถปรากฏตัวในสถานที่เช่นนี้ได้...มันไม่ง่ายที่จะพบ " หลี่ฉีเย่มองไปยังกลุ่มก้อนสายฟ้าและดึงออกมาทันที อีกครั้งและอีกครั้งเขาพยามจะแกะอักขระภายใน
หลังจากครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ เขาก็ประสบความสำเร็จในการสืบหาเบาะแสบางอย่างจากกลุ่มสายฟ้า
" บิดาแห่งต้นไม้ เจ้าเตรียมตัวได้ดีจริงๆถึงสามารถรับสมบัติในปีนั้นได้.." เขาพึมพำหลังจากเข้าใจอักขระเหล่านี้
เขามองไปยังเส้นขอบฟ้าและเงียบลงเหมือนกับพยามจะคิดถึงบางคน คนที่เขาไม่ต้องการจะนึกถึงมากนัก
" หนึ่งคนจะสามารถเลือกเดินได้ทางเดียวบนโลกใบนี้ " หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและเอ่ย " ไม่ว่าจะอย่างไร เจ้าก็เป็นจักรพรรดิอมตะที่ข้าภูมิใจที่สุดในหมู่จักรพรรดิอมตะที่ข้าสั่งสอนมา "
การแสดงออกของเขาจมลงด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย มันมีความขุนมัวมากเกินไปแม้จะเต็มไปด้วยความหมาย แต่ก็ยังมีสิ่งที่ทำให้เขาต้องหมดหนทางและบังคับให้เขาต้องเลือก
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวของตัวเองและไม่อยากจะคิดถึงอดีตอีกต่อไป เขามุ่งความสนใจไปยังกลุ่มก้อนสายฟ้า เขาไม่พอใจที่เรียนรู้อักขระในสายฟ้าแค่บางส่วนและต้องการรู้มากขึ้น
กลุ่มก้อนสายฟ้านี้มีต้นกำเนิดที่น่าตกตะลึงและมันเป็นหายนะที่น่าสยดสยอง มีไม่กี่คนในโลกที่ได้เห็นสายฟ้านี้
ทว่าหลี่ฉีเย่เคยเห้นมันมาก่อน มันเป็นหายนะที่ทรงพลังอย่างมาก แม้ว่าการเปิดใช้งานมันจะไม่ง่ายแต่เขาก็ยังมั่นใจว่าทำได้
เพื่อแก้ปัญหาความลึกลับของมันหลี่ฉีเย่ใช้เวลาสองวันในการขบคิด ขณะเดียวกันนายหญิงฉีเยียนไม่ต้องการรบกวยเขาจึงรอนอกประตู จนกระทั้งตอนเย็นนางได้จากไป
หลังจากที่นางจากไปไม่นาน หลี่ฉีเย่ก็จัดการแก้ปัญหาเกี่ยวกับบอักขระเหล่านี้ได้และเผยรอยยิ้ม
ในเวลานี้เทียยี่วิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน " ไม่ดีแล้ว ไม่ดีแล้ว "
" เกิดอะไรขึ้น เจ้าตื่นตระหนกอะไรมา ? มีใครไล่ล่าเจ้า ? " หลี่ฉีเย่เอ่ยถามหลังจากเห็นการแสดงออกของเทียยี่
เทียยี่รีบเอ่ย " ข้าไม่ได้ถูกไล่ล่า แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นกับนายหญิงฉีเยียน "
" เกิดอะไรขึ้นกับฉีเยียน ? " หลังจากได้ยินหลี่ฉีเย่ก็ลุกด้วยการแสดงออกที่จริงจัง นางนั้นพึงออยู่ข้างกายเขาและจากไปได้ไม่นาน
" นางนั้นถูกล้อมรอบด้วยผู้เชียวชาญจากหลายเชื้อสายอย่างเช่น ตระกูลหวังฟู่ , หุบเขากลืนสวรรค์ , นิกายผลึกมณีทะเล ที่ภูเขาไม่ไกลจากทีนี่ " เทียยี่รีบเอ่ย
เจตนาฆ่าปรากฏออกมาสายตาของหลี่ฉีเย่อย่างรุนแรงและทำให้เทียยี่ที่ยืนข้างๆสั่น เขารู้สึกราวกับว่าหลี่ฉีเย่เป็นเทพแห่งความตายที่สามารถฆ่าตัวตนอมตะและปีศาจได้ในพริบตา
" บางคนเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่จริงๆ " หลี่ฉีเย่เอ่ยช้าๆ " กล้าที่จะมาแตะต้องคนของข้า...ดูเหมือนว่าหากข้าไม่อาบปฐพีด้วยเลือด จะมีคนไม่รู้ว่าความตายเป็นยังไง "
หลังจากเอ่ยเสร็จเขาก็ออกไปจากห้อง เทียยี่ยืนสั่นเมื่อเห็นภาพตรงหน้า พลังงานในสายเลือดอันมหาศาลได้กวาดผ่านท้องฟ้าอย่างน่าสะพรึง หลังจากได้สติเขาก็ติดตามหลี่ฉีเย่ไป
บนภูเขาไม่ใกล้จากหุบเขา นายหญิงฉีเยียนถูกล้อมอยู่โดยกลุ่มของผู้คน ส่วนของพวกเขาเป็นผู้เชียวชาญรุ่นก่อน วงแหวนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาส่งประกายพร้อมด้วยกลิ่นอายที่น่ากลัว
นักปรุงยาเซียนแห่งผลึกมณีทะเล , ผู้อาวุโสหุบเขากลืนสวรรค์ , ผู้อาวสุโสสูงสุดจากตระกูลหวังฟู่...พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นราชันเทพสวรรค์ที่มีชื่อเสียงจากยุคก่อน สำหรับรุ่นเยาว์ที่อยู่ที่นี่มีเพียงเจ้าหญิงมังกร
ในเวลานี้มีศพของคนสองคนอยู่ใต้ฝ่าเท้าของนายหญิง พวกเขาทั้งสองเป้นผู้เยาว์ ไม่มีใครรู้ว่าอีกศพหนึ่งนั้นเป็นใครแต่จากชุดที่สวมใส่นั้นเป็นศิษย์ของหุบเขา อีกคนที่ตายนั้นเป็นนักปรุงยา เขานั้นเป็นคนที่เป็นศัตรูกับหลี่ฉีเย่ก่อนหน้าไม่กี่วัน ราชันเพลิงสมุนไพร...
ทว่าทั้งสองคนไม่ได้ถูกสังหารโดยนายหญิง ในตอนแรกนายหญิงนั้นคุ้มกันหลี่ฉีเย่อยู่และเมื่อพบนางพบสิ่งผิดปกตินางก็ไล่ตามออกมาจนถึงทางเข้าหุบเขา เขาสังเกตเห็นว่าศิษย์จากภูเขามารอบมองพร้อมกับราชันเพลิงสมุนไพร
ทว่าราชันเพลิงสมุนไพรก็ได้ตายแล้วในเวลานั้น มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะเข้ามาในหุบเขาด้วยกัน มันดูเหมือนว่าศิษย์คนนี้ต้องการจะพาราชันเพลิงมายังหุบเขาของหลี่ฉีเย่ แต่พวกเขาไม่คาดว่าจะถูกจับโดยนายหญิงทันทีที่ก้าวเข้ามา
เขาหวาดกลัวทันทีที่เห็นนายหญิงวิ่งเข้ามาและพาร่างของราชันเพลิงวิ่งนี้ไปทันทีจนถึงภูเขาที่อยู่ไม่ไกล
นางเข้าใจว่ามีบางอย่างผิดปกติและรีบตามมา ทว่าช่วงเวลาที่นางไปถึงภูเขาก็พบว่าศิษย์ถูกสังหาร
นางตระหนักได้ว่าสิ่งต่างๆนั้นเริ่มจะไม่ดี มันเห็นได้ชัดว่านี้เป็นกับดักและนางต้องการจะหนี แต่ราชันเทพสวรรค์อย่างเซียนนักปรุงยาก้ปรากฏมาทันที
นางนั้นต้องการจะฝ่าการปิดล้อมไป แต่อำนาจของราชันเทพสวรรค์จากทั้งกลุ่มได้หยุดนางไว้และพยามกดดันนาง
มีแขกจำนวนมากที่ภูเขาแอลป์ ดังนั้นความขัดแย้งจึงเกิดได้ทั่วไป ช่วงเวลาที่พวกเขาเห็นคนทั้งกลุ่มจับนายหญิงไว้ หลายคนรู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างกำลังเกิดขึ้น...