ตอนที่ 364 ปราการพยัฆค์จักรพรรดิ

อย่างที่หลี่ฉีเย่เอ่ย สถานที่แห่งนี้นั้นให้กำเนิดห้าตัวตนอมตะที่ทรงพลัง และปรมจารย์ที่อยู่บนจุดสูงสุดของทั้งห้ามีรูปแบบจากรากธรณี สีตัวตนอมตะที่เหลือมีรูปแบบมาจากแม่น้ำ ภูเขาและกลายเป็นมังกรที่แท้จริง , พยัคฆ์ขาว . หงส์เพลิง , และเต่าทมิฬ



ทว่าน่าเสียดาย แม้ว่าจิตวิญญาณของพวกเขาจะเป็นสิ่งที่หาได้ยาก พวกเขาก็ยังคงถูกดึงดูดด้วยสมบัติจากชั้นฟ้าและเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับทรราชหมิงโบราณ



ในยุคหมิงโบราณ หลังจากที่ปราการพยัคฆ์จักรพรรดิได้เข้าร่วมกับเผ่าพันธ์หมิงโบราณ พวกเขานั้นกวาดผ่านทั้งโลกและสยบเผ่าพันธ์มนุษย์



ในเวลานั้นอีกาทมิฬหลี่ฉีเย่ได้กลายเป็นโกรธแค้น เขาได้นำปราชญ์อมตะจำนวนนับไม่ถ้วนพร้อมด้วยผู้บัญชาการเผ่าพันธ์มนุษย์ทำลายปราการพยัคฆ์จักรพรรดิ การต่อสู้ครั้งนี้นั้นเต็มไปด้วยความรุนแรง มันทำลายกระทั้งสวรรค์และปฐพี และอาบแผ่นดินไปด้วยเลือด



สุดท้ายพวกเขาก็สามารถทำลายปราการพยัคฆ์จักรพรรดิลงได้ จากนั้นมันก็จมลงสู่ใต้ดินของโลกและไม่มีใครรู้การดำรงอยู่ของมัน



หลี่ฉีเย่นั้นสังหารจิตวิญญาณก่อนจะทำลายร่างกายของพวกเขาเปลี่ยนมันให้กลายเป็นรากธรณี จากนั้นเขาก็สั่งให้ปราญ์อมตะและเทพที่แท้จริงใช้วิธีที่ท้าทายสวรรค์ในการปราบปรามรากนี้ก่อนจะฝั่งไว้ใต้ดินเพื่อที่จะกลั่นมันเป็นเวลาหลายล้านปี



ในมือจิตวิญญาณของพวกเขามันถูกสร้างมาจากดินแดนแห่งนี้ เป้าหมายของหลี่ฉีเย่ในการผนึกรากธรณีไว้ใต้ดินก็เพื่อจะบำรุงดินแดนแห่งนี้และสร้างปาฏิหาริย์อีกครั้ง



สิ่งที่หลี่ฉีเย่คาดหวังก็สำเร็จในที่สุด ดินแดนแห่งนี้ได้สร้างดินแดนอื่นขึ้นมา ตามมาด้วยการกลั่นรากธรณี พลังงานโลกจำนวนมากหล่อเลี้ยงสถานที่แห่งนี้ จากนั้นเปลี่ยนรูปแบบเป็นเส้นเลือดพยัคฆ์ขาว



ต่อมาเมื่อบรรพบุรุษของประตูพยัคฆ์พบดินแดนแห่งนี้ เขาก็เริ่มเต้นจากพยัคฆ์ปกติและบ่มเพาะในเส้นเลือดแห่งนี้จนกลายเป็นเทพพยัคฆ์และสร้างนิกายขึ้นมา



" โลกจักรพรรดิมนุษย์นั้นเป็นเขตแดนที่รักษาเผ่าพันธ์มนุษย์ เช่นนั้นจะยอมให้เผ่าพันธ์อื่นมาเหยียบย่ำและทำลายความสงบสุขนี้ได้อย่างไร !? " หลี่ฉีเย่เล่าตำนานต่อ " ปราการพยัคฆ์จักรพรรดิเข้าร่วมกับเผ่าพันธ์หมิงโบราณนี้เท่ากับพวกเขาแสวงหาความตาย ดังนั้นมันจึงถูกทำลายโดยปราชญ์อมตะจำนวนมากจากเผ่าพันธ์มนุษย์และจมอยู่ใต้ดิน หลังจากหลายปีผ่านไป สถานที่แห่งนี้ก็กลายเป็นเส้นเลือดราชันพยัคฆ์ขาว จากนั้นประตูพยัคฆ์คำรามก็ตามมา "



หลังจากได้ยินตำนานของหลี่ฉีเย่ ซือเสี่ยวเตี๋ยและกลุ่มของหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ พวกเขาไม่คาดว่าดินแดนกำเนิดของประตุจะมีตำนานเช่นนี้



" เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าปราการพยัคฆ์จักรพรรดินั้นอยู่ใต้ดิน ? " เฉินเป่าเจียวอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม



" นี้เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมข้าถึงบอกให้เจ้าอ่านให้มากขึ้น ยิ่งอ่านมากขึ้นก็จะยิ่งรู้มากขึ้น ! " หลี่ฉีเย่ยิ้มและเคาะไปยังหน้าผากของเฉินเป่าเจียวเบาๆ



จากนั้นนางก็มองเขาด้วยความขุ่นเคือง นางนั้นรู้ว่าเขานั้นจะต้องตอบแบบนี้ แต่นางไม่มีวันเชื่อมัน ! ทว่าแม้ว่านางจะรู้เช่นนี้ แต่นางก็ยังหวังว่าจะได้ยินคำตอบที่ต่างออกไป !



" ได้เวลาที่ดินแดนนี้ต้องเปลี่ยนเจ้าของแล้ว " หลี่ฉีเย่ยิ้มก่อนจะส่ายหัวและเอ่ย " ก่อตั้งนิกายที่ผ่านการเวลามานั้นไม่ง่าย แต่บรรพบุรุษของพวกเขาก็ยังสามารถเอาชนะหายนะทั้งหลายได้ ข้าแน่นอนว่าไม่ต้องการจะแย่งและทำลายสิ่งที่พวกเขาสร้างมา อนิจจา น่าเสียดายยิ่ง...อีกครั้งและอีกครั้ง พวกเขาก็ยังไร้แวว คิดที่จะกำจัดข้า นี้เรียกว่าแสวงหาความตายของตัวเองแล้ว "



หลี่ซ่วงเหยียนยังคงอยู่ในความเงียบ นิกายนี้กลายเป็นแข็งแกร่งได้ก็เพราะเส้นเลือดดำ แม้ว่าพวกเขาจะโชคดีที่ไม่ถูกทำลาย อนาคตของพวกเขาก็จะอ่อนแอลงอย่างมาก



สุดท้ายหลี่ฉีเย่ก็นำชิ้นส่วนกระดูกของสารเลวน้อยออกมา หลี่ฉีเย่เอ่ยด้วยความไม่เต็มใจนัก " ไป ไม่ว่าเจ้าจะได้รับการสร้างใหม่จากสถานที่แห่งนี้หรือไม่ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเจ้าแล้ว ข้าหวังว่าในอีกสักหลายร้อยปี เจ้าจะสามารถมีชีวิตอีกครั้งในดินแดนนี้ ! " กล่าวเสร็จเขาก็ปากระดูกของสารเลวน้อยไปยังส่วนลึกของทะเลสาป



" ตูม ! " ด้วยเสียงระเบิดที่ดังออกมา ปฐพีทันใดนั้นก็กลายเป็นมังกรขด มังกรตัวนั้นส่งเสียงคำราม เต๋ากระดูกทันใดนั้นก็หายไปในส่วนลึกของทะเลสปา !



หลี่ฉีเย่ถอนหายใจและมองดูเต๋ากระดูกที่ค่อยๆหายไปในทะเลสาปที่สร้างจากพลังงานโลก สถานที่แห่งนี้เป็นสุดยอดสมบัติดินแดน หากไม่เช่นนั้นเขาก็คงไม่ให้ปราชญ์อมตะและเทพแท้จริงช่วยกันผนึกสถานที่แห่งนี้



ทว่าแม้ว่าสารเลวนี้จะสามารถกลับมามีชีวิตได้อีกครั้งและมีความสามารถที่ท้าทายชั้นฟ้า ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่มีความทรงจำในอดีตเหลืออยู่



แม้จะเป็นเช่นนั้น นี้ก็ยังเป็นเรื่องดีสำหรับสารเลวน้อย อย่างน้อยที่สุด มันก็ยังได้รับโอกาสที่หายากในการเกิดใหม่จากดินแดนแห่งนี้ !



หลี่ฉีเย่กลับสู่ความสงบและมองไปยังรากธรณีภายในโลงศพ จากนั้นเขาก็เอ่ยกับเหล่าหญิงสาว " จับตาดูข้าให้ดี ข้าจะกลั่นสถานที่แห่งนี้ให้กลายเป็นขอบเขตใหม่ ! "



หลังจากได้ยินคำกล่าวของเขา เหล่าหญิงสาวกลายเป็นตื่นตัว พวกนางแต่ละคนจ้องมองอย่างระมัดระวัง ขณะที่กระจายกันคุ้มกันหลี่ฉีเย่จากอันตราย



หลี่ฉีเย่สุดลมหายใจเข้าลึก พร้อมเสียง ' ตูม ' ที่ดังออกมา วงแหวนใหญ่ของเขาได้ปรากฏ พริบตาต่อมาตามมาด้วยวงแหวนธรรมดาเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ



หลี่ฉีเย่เปลี่ยนพื้นฐานของเขาให้กลายเป็นปักษาคำรามลั่นทั่วชั้นฟ้า ภายในความโกลาหล วงแหวนทั้งหกปลดปล่อยอำนาจลึกลับและสร้างเป็นรูปแบบโลก ด้วยเสียงปัง หกวงแหวนปรากฏเป็นหกเสาหลักแบกรูปแบบโลก !



สี่วงแหวนนั้นคือขอบเขตแปดวงแหวนนั้นเป็นรูปแบบอาณาจักร ในเวลานี้ด้วยวงแหวนทั้งหก หลี่ฉีเย่สามารถกลั่นรูปแบบโลกนี้ให้กลายเป็นขอบเขตของเขาได้ !



ขณะที่วงแหวนของหลี่ฉีเย่ได้กลายเป็นเสาหลักและแบกรูปแบบโลกนี้ พริบตานั้นปักษาสยาายปีกลงมา อำนาจแห่งความโกลาหลระเบิดขึ้นราวกับพายุ ด้วยการสะบัดปีกอำนาจของมันสาดกระจายปกคลุมทั้งโลก



พลังงานแห่งความโกลาหลนี้มีต้นกำเนิดมาจากมิติที่กว้างใหญ่ มันสามารถให้กำเนิดตัวตนมีชีวิตนับไม่ถ้วนได้ในอนาคต



" ไป ! " ด้วยเสียงคำรามของหลี่ฉีเย่ ผนึกของรากธรณีถูกดูดโดยหลี่ฉีเย่



" ให้ข้าทำให้เจ้ามีชีวิต ! " หลี่ฉีเย่คำรามลั่น วงแหวนหลักปรากฏภายทั้งสี่ออกมาจากภายใน ในเวลานี้แสงเขียวขจีไร้ที่สิ้นสุดปกคลุมต้นไม้แห่งชีวิต น้ำแห่งชีวิตไหลลงมา และไฟแห่งชีวิตส่องประกาย ทำให้ดินแดนนี้มีความหวังครั้งใหม่



ที่ตกตะลึงที่สุดก็คือเสาแห่งชีวิต มันได้รับการเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่หลังจากได้ดูดซับตัวอักษรจากประตูไร้มลทิน ด้วยเสียงที่แปลก เสาแห่งชีวิตนี้ได้ยิงโซ่ศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากปฐพี ทุกสิ่งในนี้ล้วนขึ้นอยู่กับเจตจำนงของหลี่ฉีเย่ !



ในเวลานี้เสาแห่งชีวิตของหลี่ฉีเย่เต็มไปด้วยพลังงาน มันสร้างมาสุดยอดการสร้างใหม่ เจตจำนงของหลี่ฉีเย่นั้นคือการปกครองทุกสิ่ง - นี้คือการปกครองที่ไร้ผู้ต้านท้าน !



ด้วยการช่วยเหลือจากภาพทั้งสี่และการกลั่นด้วยอำนาจศักดิ์สิทธิ์ รากธรณีถูกฝังลงในขอบเขตของหลี่ฉีเย่ มันปลดปล่อยพลังงานโลกจำนวนมากออกมาราวกับจะเริ่มต้นสร้างอาณาจักรและโลกใหม่หลังจากที่ได้รับการเกิดใหม่



ทว่า ภายในดินแดนไร้ที่สิ้นสุดของหลี่ฉีเย่ อำนาจของรากธรณีนั้นก็ยังไม่เพียงพอ อย่างน้อยมันก็ยังไม่เพียงพอในเวลานี้



" ไป ! " หลี่ฉีเย่คำรามออกมา ขอบเขตของเขาปรากฏอยู่เบื่องหน้าทะเลสาป ด้วยเสียงตูม ที่ดังออกมาไม่หยุด ขอบเขตของเขาได้เริ่มต้นดูดพลังงานโลกจากทะเลสาป !



ภายในช่วงเวลาสั้นๆ มีภูเขาและแม่น้ำ รวมถึงพลังงานโลกจำนวนมากถูกดูดเข้ามาในขอบเขตของหลี่ฉีเย่ ทันใดนั้นขอบเขตของเขาก็เต็มไปด้วยความหนาแน่นของพลังงานโลก



ด้วยการเผาผลาญไม่สิ้นสุดของเขา เต๋าปักษาพื้นฐานของเขาได้กลายเป็นสายโซ่และขดไปรอบๆรากธรณี โซ่เหล่านี้เริ่มสลักลงไปในรากธรณีและเริ่มกลั่นมัน



" ฟึบ ! " ประตูพรสวรรค์ของหลี่ฉีเย่ปรากฏออกมาจากวงแหวนหลัก แม้ว่าเสียงของมันจะไม่ดังมาก ราวกับผีเสื้อขยับปีก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าพรสวรรค์ที่แท้จริงของเขาดูดซับเขตแดนได้ในพริบตา



" ตุบ ตุบ ตุบ ตุบ " เสียงของการกลั่นด้วยเปลวไฟดังออกมา พรสวรรค์แท้จริงของหลี่ฉีเย่ได้สลักเจตจำนงศักดิ์สิทธิ์ลงบนตัวรากธรณีและเปลี่ยนมัน เส้นทางนี้จะทำให้รากธรณีและพรสวรรค์ของหลี่ฉีเย่เชื่อมต่อกันตลอดไป ตอนนี้หลี่ฉีเย่สามารถควบคุมรากธรณีจากที่ใดก็ได้ แม้ว่ารากนี้จะได้รับสติปัญญาจากหลี่ฉีเย่ แต่มันเป็นเพียงรูปแบบเจตจำนงของหลี่ฉีเย่เท่า !



ในเวลาเดียวกัน ด้วยเสาหลักแห่งชีวิตที่สลักลงบนรากธรณพีพร้อมกับการกลั่นจากเปลวไฟ รากธรณีนั้นเต็มไปด้วยพลังงานแห่งควาฒโกลาหลและเริ่มกลับสู่ต้นกำเนิดที่แท้จริงของมัน ข้อบกพร่องของมันทั้งหมดถูกเปลวไฟกลั่นจนกลายเป็นละอองหมอกสีเขียว...



ช่วงเวลาของจันเต็มดวงนั้นเหลืออีกสิบวัน แต่วันเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว



ในวันที่สุด คลื่นมนุษย์ขนาดใหญ่เคลื่อนตัวออกจากดินแดนร้อยเมือง หลายนิกายเริ่มตนที่จะเตรียมตัว



ผู้เชียวชาญจำนวนมากยังคงจ้องมองประตูจากระยะไกลเช่นเคยแม้ว่าจะถูกเชิญก็ตาม นิกายส่วนใหญ่นั้นไม่ต้องการจะมีส่วนร่วมกับหายนะในครั้งนี้ พวกเขาจึงทิ้งระยะห่างและเฝ้าดู





พวกเขาบางคนนั้นกระทั้งมีความตั้งใจซ่อนเร้น พวกเขาบางกลุ่มนั้นแฝงตัวและดูจากเงามืด หวังว่าจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ได้ !